آدمها را از روی عکس‌هایشان نشناسید،

  آدمها از بی‌حوصله گی‌‌‌هایشان از خستگی هایشان عکس نمی‌گیرند.. 

وقتی از آسمون ها پنبه میاد

دل من سکوت رو فریاد میزنه

همه جا سپید میشه

نرم و لطیف

دل من تنگ میشه و

هی می باره

نمیشه سکوت رو فریاد بزنم

آخه دلتنگی دیگه توی دلم جا نمیشه

میخوام از جاده بگم و لحظه های بی کسی

از همه فاصله ها که زیر این برف سپید قایم میشه

همه جا ساکته و من تو دلم قیامته

میخوام از چشمات بگم که واس من نهایته

برف میاد گوله گوله...دلم چقدر یخ کرده

همه جا ساکته اما گوش من عادت کرد

آری اغاز

                دوست داشتن است

گر چه پایان راه ناپیداست    

                        من به پایان دگر نیندیشم 

 که همین

                                                     دوست داشتن زیباست 

 از کودک فال فروش پرسیدم چه میکنی ؟

گفت از حماقت انسان ها تکه نانی در می آورم !

این ها از منی که در امروز خودم مانده ام ، فردایشان را می خواهند …

  خدایا!!!!

  توخیلی بزرگی ومن خیلی کوچک،جالب اینجاست توبه

  این بزرگی هیچ وقت منوبه این کوچکی 

             فراموش نمیکنی

    ولی من به این کوچکی تورابه این بزرگی گاهی

            فراموش  میکنم!!! 

 خدایـــــــــا تو را عاشـــــــق دیدم وغریبــــــــانه عاشــــــــقش شدم



تو رابخشـــــــنده دیدم وگناهـــــــــکار شدم



خدایــــــــا تــــو را گــــــــرم دیدم ودرســــــرد ترین لحظات عمرم به سراغت آمدم



تو مرا چگونـــــــــه دیــــــــدی که وفادار مانـــــــدی؟؟

 کاش میشد........

بچگی را زنده کرد

کودکی شد،کودکانه گریه کرد

” قهر قهر تا قیامت” را سرود

آن قیامت، که دمی بیش نبود

فاصله با کودکی ها مان چه کرد ؟

کاش میشد ..............، بچگانه خنده کرد. 

حاضرم دنیامو بدم و برگردم به دنیای قشنگ بچگیام ...

پُــرم از اشـــکــ…

آنــقـَــدر کــه

دنـیـــــا بـایـد چتـــر بر سـَرش بگیـــرد

بـا احـتـیــــاط مـرا ورق بِـزند …..

مــــن يكــــــ دخترمـــــ....

مرا دخـــــتر خانـــــوم می‌نامند... مضمـــــونی که جذابیـــــتش نفـــس‌گیـــر استـــــ…

دنــــیای دختـــــرانه من نه با شمـــع و عروســـک معنـــــا پیدا می‌کنــــد و نــــه با اشــــک و افســــون.... 

امـــا تمــــام این‌هــــا را هــــم در برمی‌گیرد… 

اشـــک ریختنــــ قـــــدرت من نیســــت، قدرتـــــ روح مــــن استــــ… اشــــــک نمی‌ریزمـــــ تــــا توجهــــی را بـــه  خــــواستــــه‌ام جـــلب کنــــم، بــــا اشکــــم روحــــم را می‌شویــــم.

خــــــانه ي بی‌ من ســــرد و ســــاکت استــــ، چــــرا کــــه شــور و هیجــــان زندگــــی بـــا صـــدای بلنــدحرف زدنــــ، و موسیــــقی گــــوش دادن، نیســــت… زندگــــی ترنــــم لالاییِ آرامــــش بخشـــی را مـــی‌طلبـــد کـــه خـــــدا در جادویــــ صـــــدای مــــن نهفــته استــــ...

مــــن تنــــها بــــا ازدواج کــــردن و مـــادر شـــدن نیســـت کــــه معنــــا می‌گیــــرم، مــــن به تنهایی معنا دارم، معنـــــای عمیقــــی در واژه دختـــــر بودنــــ اســـت...

اگـــر فرهنــــــگ غــــلط و کـــــوتاه نظــــری مــــــرا ضعیــــفه بــــخواند بــــاز هـــم قـــوی‌تر از قبل از پشت همین  واژه ســــــربلند می‌کنـــــم و لبخنـــــد می‌زنــــــم…

چـــــرا کـــــه خـــــــــداوند مـــــــرا دختــــــــــر آفریـــــده استـــ و همیـــــن بـــــرای مـــــن کــــــــافی استـــــ…

 ایـن روزهــا.... 

 فقط کمی بیشتر فکر کن

خدایا… میخواهم اعتراف کنم
دیگرنمیتوانم ، خسته ام
من امانت دارخوبی نیستم
“مراازمن بگیر”
مال خودت
من نمیتوانم نگهش دارم….

 اخلاقم گنده؟به خودم مربوطه!

غرورماز حد گذشته ؟به خودم مربوطه!

تمام زندگیم خودخواهانست؟زندگیه خودمه!

از خیلیا متنفر شدم؟به خودم مربوطه!!! 

دوسدارم تنهاباشم؟حس خودمه! 

از روابط فامیلیه الکی خوشم نمیاد؟

سلیقه ی خودمه!

با یه تلنگرو حرف کوچیک به هق هق میافتم؟؟؟؟

دردخودمه!

خیلیارو فراموش کردم؟ 

حافظه ی خودمه!

چرا دلم دیگه هیچی نمیخواد؟؟

دل خودمه!اینجوری راحته! 

اصلا دلم میخواد اینجوری باشم

!!!!

مجبور به تحمل من نیستید 

راحتم بذارید...زندگیهخودمه...

 دلم می خواهد بخوابم…..

مثل ماهی تنگ که چند روزیست روی آب خوابیده است…

دلم چتری می خواهد پـُــر از باران

افکارم  را  زمان چه سخت و سرد تنید بر باورهایم

خدایا فقط یک تکه از مخمل ابرهایت را برای یک لحظه جاودانه بودن میخواهم ... !

   گاه سکـــــــــــــــــــوت زمان را نگه میدارد.

 تو 7سالگی "مامان بابا عاشقتونم"

تو 10سالگی "ولم کنین"

تو 16سالگی "مامان و بابا همیشه میرن رو اعصابم"

تو 18سالگی "باید ازین خونه بزنم بیرون"

تو 25سالگی "حق با شما بود"

تو 30سالگی "میخوام برم خونه پدر و مادرم"

تو 50 سالگی "نمیخوام پدر و مادرم رو از دست بدم"

تو 70سالگی "حاضرم همه زندگیم رو بدم تا پدر و مادرم الان اینجا باشن"

 در دوستیهایمان

به جای اینکه دنبال تفاوتهایمان باشیم ،

بهتر است به دنبال شباهتهایمان بگردیم ...

شباهتهایی مانند این : " چه جالب ، هر دو مخلوق خداییم ... "

 می توان با یک گلیم کهنه هم

  نعره یِ هیچ شـــــــــــیری

  هنوز به دیدار خدا می روند ...

 چشمـــــان عــروسکش را می گیرد...

هر چه میخواهد دلــــــــــــــــــــــــــ تنگـــــت بگو..............

 کس که زیاد تو حرفاش زیاد میگه 

بیخیال.....

بیشتر از همه فکر و خیال داره 

فقط... 

دیگه حوصله بحثو صحبت نداره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 آدم ها بالاخره یک روزی،یک جایی،در یک لحظه تمتم میشوند نه که بمیرند ، نه

جوهر احساسشان تمام میشود.......

مقصد مال شهر قصه بچگی هاست!

دنیای ادم بزرگ ها فقط و فقط،

جاده دارد...

اشتباه می‌کنند بعضی‌ها،

که اشتباه نمی‌کنند!

باید راه افتاد،

مثل رودها که بعضی به دریا می‌رسند؛

بعضی هم به دریا نمی‌رسند!

رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد...!

شب آرامی بود ، می روم در ایوان ، تا بپرسم از خود ،

زندگی یعنی چه !؟

مادرم سینی چایی در دست ، گل لبخندی چید ، هدیه اش داد به من ،

خواهرم ، تکه نانی آورد ، آمد آنجا ، لب پاشویه نشست ،

پدرم دفتر شعری آورد ، تکیه بر پشتی داد ، شعر زیبایی خواند ،

و مرا برد ، به آرامش زیبای یقین ،

با خودم می گفتم :

زندگی ، راز بزرگی ست که در ما جاری ست ،

زندگی ، فاصله ی آمدن و رفتن ماست ،

رود دنیا ، جاری ست ،

زندگی ، آبتنی کردن در این رود است ،

وقت رفتن ، به همان عریانی ، که به هنگام ورود ، آمده ایم ،

دست ما در کف این رود ، به دنبال چه می گردد !؟

هیچ !!!

زندگی ، وزن نگاهی ست که در خاطره ها می ماند ،

شاید این حسرت بیهوده که در دل داری ،

شعله ی گرمی امید،  تو را ، خواهد کشت ،

زندگی ، درک همین اکنون است ،

زندگی ، شوق رسیدن به همان فردایی ست ، که نخواهد آمد ،

تو نه در دیروزی ، و نه در فردایی ،

ظرف امروز پر از بودن توست ،

شاید این خنده که امروز ، دریغش کردی ،

آخرین فرصت همراهی با ، امید است ،

زندگی یاد غریبی ست که در حافظه ی خاک ، به جا می ماند ،

زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه ی برگ ،

زندگی ، خاطر دریایی یک قطره ، در آرامش رود ،

زندگی ، حس شکوفایی یک مزرعه ، در باور بذر ،

زندگی ، باور دریاست در اندیشه ی ماهی ، در تنگ ،

زندگی ، ترجمه ی روشن خاک است ، در آیینه ی عشق ،

زندگی ، فهم نفهمیدن هاست ،

زندگی ، پنجره ی باز به دنیای وجود ،

تا که این پنجره باز است ، جهانی با ماست ،

آسمان ، نور ، خدا ، عشق ، سعادت با ماست ،

فرصت بازی این پنجره را دریابیم ،

در نبیندیم به نور ، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم ،

پرده از ساحت دل ، برگیریم ،

رو به این پنجره با شوق ، سلامی بکنیم ،

زندگی ، رسم پذیرایی از تقدیر است ،

وزن خوشبختی من ، وزن رضایتمندیست ،

زندگی شاید ، شعر پدرم بود که خواند ،

چای مادر ، که مرا گرم نمود ،

نان خواهر ، که به ماهی ها داد ،

زندگی شاید آن لبخندی ست ، که دریغش کردیم ،

زندگی ، زمزمه ی پاک حیات است ، میان دو سکوت ،

زندگی ، خاطره ی آمدن و رفتن ماست ،

لحظه ی آمدن و رفتن ما ، تنهایی ست ،

من دلم می خواهد ، قدر این خاطره را دریابم

اینجا زمین است ....!!!!!!!!!!!!!!

جایی که وقتی زانو هایت را از شدت تنهایی 

بغل گرفته ای ، به جای همدردی برایت پول خرد می اندازند..........

این روزها

اگر خون هم گریه کنی

عمق همدردی دیگران با تو

یک کلمه است :

" آخـــــــی "